آیه 125 سوره اعراف

قالُوا إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ (125)

قالُوا إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ‌: گفتند سحره، ما را از كشتن چه باكى، به درستى كه ما به مثوبات عظيمه پروردگار خود بازگشت كنندگانيم و به درجات رفيعه آخرت نائل شويم، پس ما را از مرگ ترسى نخواهد بود.

سوره الأعراف «7»: آيات 123 تا 126

قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هذا لَمَكْرٌ مَكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (123) لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (124) قالُوا إِنَّا إِلى‌ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ (125) وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآياتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ (126)

جلد 2 صفحه 462

ترجمه

گفت فرعون ايمان آورديد باو پيش از آنكه اذن دهم شما را همانا اين مكرى است كه نموديد آنرا در شهر تا بيرون كنيد از آن اهلش را پس زود باشد كه بدانيد

هر آينه خواهم بريد دستهاتان و پاهاتان را بر خلاف يكديگر پس هر آينه بردار خواهم زد شما را تمامى‌

گفتند همانا ما بپروردگارمان بازگشت كنندگانيم‌

و عيب نميگيرى تو از ما مگر آنكه ايمان آورديم به آيتهاى پروردگارمان چون آمدند ما را پروردگار ما زياد عطا فرما بما صبر را و بميران ما را مسلمانان.

تفسير

فرعون بر سبيل انكار اخبار از ايمان سحره نمود كه چرا بى‌اذن من بموسى ايمان آورديد و بعضى ء آمنتم با همزه استفهام كه براى انكار است قرائت نموده‌اند و براى آنكه مبادا مردم هم تبعيّت از آنها نموده ايمان بياورند مدعى شد كه شما با موسى تبانى نموديد در مصر پيش از آنكه در ميدان مبارزه حاضر شويد و غرض شما از اين مكر و حيله آن بود كه قبطيان را از شهر خودشان بيرون كنيد و شما و بنى اسرائيل مملكت ما را تصرف نمائيد و بعد از اين معلوم ميشود كه چگونه شما را مجازات مينمايم باين نحو كه يا دست راست و پاى چپ شما را ميبرم يا پاى راست و دست چپ را و بعد شما را بدار ميزنم براى افتضاح شما و عبرت سايرين سحره گفتند باكى نيست ما بازگشت ميكنيم برحمت خدا كه همه بسوى او بازگشت خواهند نمود و حكم ميكند ميان آنها بحق چه كشته شوند و چه بميرند و تو از ما بد نمى‌دانى و عيبى نمى‌توانى بگيرى مگر آنكه ما علائم قدرت الهى را مشاهده نموديم و ايمان آورديم و اين عيب نيست بلكه فوق هر حسنى است بعد روى بدرگاه الهى نموده از خداوند مسئلت نمودند كه مانند آب بريزد بر آنها صبر را كه شامل شود تمام وجود ايشانرا و ثابت بدارد آنها را تا وقت مرگ بدين اسلام كه در آنزمان متابعت حضرت موسى بود.

قالُوا إِنّا إِلي‌ رَبِّنا مُنقَلِبُون‌َ (125)

گفتند سحره‌ بفرعون‌ ‌که‌ محققا ‌ما بسوي‌ پروردگارمان‌ بازگشت‌ كرديم‌

جلد 7 - صفحه 425

‌يعني‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ تهديدات‌ ‌ما دست‌ ‌از‌ ايمان‌ برنميداريم‌.

قالوا جواب‌ فرعون‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ تهديد بقتل‌ و صلب‌ و قطع‌ يد و رجل‌ نموده‌ ‌بود‌ ‌با‌ كمال‌ جرئت‌ بدون‌ تقيه‌ و خوف‌ گفتند إِنّا إِلي‌ رَبِّنا مُنقَلِبُون‌َ انقلاب‌ ‌از‌ ماده‌ قلب‌ ‌است‌ بمعني‌ ‌از‌ حالي‌ بحال‌ ديگر شدن‌ مثل‌ انقلاب‌ خمر بخل‌ّ و قلب‌ انسان‌ ‌را‌ قلب‌ گفتند بواسطه‌ اينكه‌ توجه‌ ‌او‌ بچيزي‌ بوده‌ توجهش‌ بچيز ديگر ميشود، ‌ما اول‌ كافر ساحر مشرك‌ بوديم‌ فعلا مؤمن‌ صالح‌ موحّد شديم‌ ‌از‌ خمر نبايد مؤاخذه‌ كرد چرا خل‌ّ شدي‌، قلب‌ ‌ما متوجه‌ شرك‌ و كفر ‌بود‌ فعلا متوجه‌ بايمان‌ و توحيد ‌شده‌ و قلب‌ انسان‌ ‌بين‌ اصبعي‌ الرحمن‌ ‌است‌ ‌او‌ ‌است‌ مقلب‌ القلوب‌ و الأبصار كساني‌ ‌که‌ قابليت‌ ايمان‌ داشته‌ باشند قلب‌ ‌آنها‌ ‌را‌ متوجه‌ بايمان‌ ميكند و كساني‌ ‌که‌ لياقت‌ نداشته‌ باشند ‌از‌ جهت‌ خباثت‌ نفس‌ خَتَم‌َ اللّه‌ُ عَلي‌ قُلُوبِهِم‌ بقره‌ ‌آيه‌ 6، چون‌ افاضات‌ حق‌ مشروط بقابليت‌ محل‌ ‌است‌ چنانچه‌ مكرر گفته‌ايم‌ ‌که‌ صدور فعل‌ دو چيز لازم‌ دارد فاعل‌ بايد تام‌ الفاعليه‌ ‌باشد‌ و قابل‌ بايد تام‌ القابليه‌.

(آیه 125)- ساحران در برابر هیچ یک از دو حربه فرعون از میدان در نرفتند، یکدل و یکجان در پاسخ او «گفتند: ما به سوی پروردگار خود باز می‌گردیم» (قالُوا إِنَّا إِلی رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ).

یعنی، اگر آخرین تهدید تو عملی بشود، سر انجامش این است که ما شربت شهادت خواهیم نوشید، و این نه تنها به ما زیانی نمی‌رساند و از ما چیزی نمی‌کاهد، بلکه سعادت و افتخار بزرگی برای ما محسوب می‌شود.